lavas blad gerist

Lavas of maggikruid – Levisticum officinalis

Lavas of maggikruid komt oorspronkelijk uit Zuid Europa. Tijdens het Romeinse keizerrijk stond lavas hoog aangeschreven in de Romeinse keuken. Door de Romeinse kolonisatie in onze streken en via de vroeg middeleeuwse kloostertuinen kreeg dit plantje een plaats in onze hedendaagse kruidentuin.

”Levare” wat vrij vertaald “verlichten” betekent is afgeleid van de geslachtsnaam Levisticum. Lavas werkt inderdaad verlichtend bij ongemak veroorzaakt door een slechte spijsvertering.

Deze grote vaste plant kan tot 2 meter uitgroeien maar sterft tijdens de winter bovengronds af. De aromatische, naar selder smakende plant, vertoont tijdens de bloei geelgroene schermbloemen. De blinkende donkergroene bladeren lijken op selder (daarom soms Franse selder genoemd).

Lavas gedijt zowel op zonnige als op halfschaduwplaatsen. Bij de grondkeuze best een diepe, humusrijke en vooral goed doorlaatbare plek kiezen. De plant kan best om de 8 jaar verplant worden. Gezien de hoogte is het raadzaam lavas achteraan in de kruidentuin te planten.

In de keuken kunnen zowel wortel, stengel, blad als de zaden van lavas gebruikt worden De verse bladeren geven een pittige smaak aan soep, saus, eieren, spinazie, wortelen en aardappelen. Ook fijn versnipperd geeft het aan salades een aromatische en pittige smaak. Bladeren mogen meegekookt worden zonder smaakverlies. Lavas is sterk aromatisch en wordt daarom met mate gebruikt.